با نگاهی به تاریخ حقوق به سادگی در مییابیم که در گذشته اختلافات به صورت ریش سفیدی و قبیلهای حل میشدند. در طول زمان با توسعه جوامع انسانی نیاز به تخصصی شدن امور و حرفهای نگاه کردن به آنها، نیاز به وجود محاکم و افرادی که به صورت حرفهای شغل خود را رسیدگی به تظلمات و حل و فصل اختلافات قرار دهند، حس شد و از این رو دادگاه ها، دادسراها، دادگاههای عالی، مراجع شبه قضایی و به طور کلی سلسله مراتب سازمانی و نظام قضایی تشکیل شد. به مرور با تورم و ازدیاد پروندههای قضایی رسیدگی به پروندهها با توجه به محدودیت قضات و محاکم ذی صلاح، زمان زیادی می برد و فساد نیز به مرور زمان به محاکم رسوخ نمود. از دیگر سوی با پیشرفت علم و تکنولوژی و طیف بسیار گسترده تعاملات افراد جامعه، دعاوی با موضوعات مختلف به محاکم ارجاع شده و قضات با رویکرد عمومی و عدم امکان کسب تخصص در تمامی زمینه ها، مکلف به صدور رأی نسبت به تمامی آنها بودند. از این سو مردم رفته رفته تصمیم گرفتند که برای اجتناب از معایب مذکور، اختلافاتشان را نزد افراد غیردولتی برده و به مرور بحث داوری حقوقی داخلی در بین مردم کشورهای پیشرفته و اخیراً در میان مردم ما نیز باب شده است. در ادامه زمانی که تجارت بین المللی رواج یافت و با عنایت به تعارض منافع دولتها، فعالان عرصه تجارت بین الملل تصمیم گرفتند تا اختلافاتشان را به وسیله اشخاص ثالث بیطرف و غیردولتی حل نمایند و از این رو داوری بینالمللی و داوری تجاری بینالمللی نیز رفته رفته جای خود را میان تجار باز کرد. نکتهای که ذکر آن خالی از لطف نخواهد بود این است که داوران در رسیدگی به موضوع اختلاف و نیز صدور رأی، تابع مقررات آیین دادرسی نیستند و حتی میتوانند به اصول انصاف و حسن نیت استناد نمایند اما میبایست مقررات مربوط به داوری را رعایت نمایند.
انجمن آشنا در سال گذشته هیات داوری را تشکیل داده و شرکت ها در صورت گنجاندن بند داوری در قراردادهای خود می توانند در موارد حقوقی و اختلاف نظر به هیات داوری انجمن موارد را برای داوری درخواست نمایند. برای درک بهتر قوانین حاکم بر این موضوع فایل پیوست تمام جوانب داوری و اهمیت آن و مزایای بیشمار آن را نمایش می دهد.
نظرات
ثبت دیدگاه جدید
* نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند